بهانه زندگی

امشب اولین سالگرد بابا بزرگمه نازدانه من، پارسال همین روزها بود که عزیزترین عضو خونواده مون یعنی بابابزرگمو از دست دادیم .3 شهریور 92....یادمه خودم بالای سرش سوره یس رو خوندم و با تموم شدن سوره اونم رفت ..رفت پیش خدا ...رفت پیش فرشته های مهربون.... خیلی دوسش داشتیم...پسر ناز من می خوام بهت بگم که همه ما مسافریم یه روزی میایم اینجا و ی روزی هم از اینجا میریم اما باید طوری زندگی کنیم که وقتی از این دنیا رفتیم همه ازمون به خوبی و مهربونی یاد کنند...مثل بابابزرگ من...کاش بودی و می دیدی که ما یعنی همه نوه ها چقد دوسش داشتیم و براش می مردیم...بابابزرگ فقط تونست از بین کوچولو های جدید خونواده ما و عمه جون خودم، نیکا رو ببینه اونم آخرین روزهای عمرش...

    ...

نزدیک به 50 روز بود که علیرضا  با خاله جونت اومده بود شمال، .... خیلی نازه ... هر وقت به عکس هاش نگاه می کنم دلم براش تنگ می شه .... ببین دیگه چقد دلم برا تو تنگ می شه   ...

امروز دقیقا 33 هفته از روزی که تو وجودم هستی می گذره، انگار همین دیروز بود که فهمیدم مامان شدم. 12 بهمن 93. و خداوند اینگونه برایمان تقدیر کرد که تو پسر نازی بشی برا من و بابا جونت. این روزها حس خیلی خوبی دارم از اینکه قراره به زودی بیای تو بغلم خیلی خیلی خوشحالم و همیشه از خدا می خوام که صحیح و سالم پا به این دنیای سراسر تجربه و آزمایش قدم بزاری.... راه زیادی رو با هم پیش رفتیم  قراره فرشته ها به زودی دست کوچیکت رو بزارن تو دست من...پسر ناز خودم. بی صبرانه منتظرم تا بیای ....   ...